Piękne dzielnice

Louis Aragon (ur. w Paryżu w 1897 r.), poeta, powieściopisarz, eseista, swoją drogę literacką rozpoczął debiutem poetyckim "Feu de joie" (Ogień radości) w 1920 r. Następnie wydał dwie powieści "Anicet" i "Paysan de Paris" (Wieśniak paryski).
Od buntu przeciwko światu mieszczańskiemu przechodzi Aragon do krytyki urządzeń politycznych i społecznych i w 1927 r. wstępuje do Komunistycznej Partii Francji. Podczas okupacji bierze udział w Ruchu Oporu i uprawia ożywioną działalność literacką, łącząc lirykę miłosną z nurtem patriotycznym, nowoczesność formy z narodowymi tradycjami poetyki francuskiej.
Niezwykle bogaty dorobek artystyczny Aragona obejmuje kilkadziesiąt pozycji z zakresu poezji, prozy, eseistyki itd. W przekładach polskich ukazały się m. in. poemat "Elza", dwa cykle powieściowe "Świat rzeczywisty" i "Komuniści", powieść "Wielki tydzień".
Powieść "Piękne dzielnice" jest drugą, po "Dzwonach Bazylei", powieścią cyklu "Świat rzeczywisty", poświęconego przemianom dokonującym się w społeczeństwie francuskim XX w. (kolejne pozycje: "Pasażerowie z dyliżansu" oraz "Aurelian").